Wenn mirs am Mogn fehlt im Hols,
brauch i koan Dokta net, wos solls!
Bitt um a Schluckerl roten Wei,
den nimm i tröpferlweise ei.
 
A wenn is Reißen hob im Fuaß,
wenn d Nosn rinnt, wenn i huasten muaß,
i brauch koan Wickl, brauch koan Tee.
Nimm i mei Glasl, tuatz neammer weh.
 
Hams mi geagat oder wutig gmocht,
mi aufgregt und in Zuan gebrocht,
dann sog i nix, nimm a nix ei,
denk "leckts mi am Oam" und trink mein Wei.
 
So hab i bisher imma docht.
Der Wei gibt mir die Lebenskraft.
Oba glaubts nit, dass i a Trinker bin
der Wei is nua mei Medizin!
 
Franz Zeltner, Brennberg